Englisc adiht

Rihtstefn adiht

Wordstǣr adiht

Old English an (same word as an), from Germanic *ainaz, from PIE *oinos. Cognate with German ein, French un, Russian один.

Hēafodgetæl adiht

Cāsus (Ānfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic ān ān ān
Wrēgendlic ǣnne āne ān
Āgniendlic ānes ānre ānes
Forgifendlic ānum ānre ānum
Tōllic āne ānre āne
Cāsus (Manigfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic āne āna ān
Wrēgendlic āne āna ān
Āgniendlic ānra ānra ānra
Forgifendlic ānum ānum ānum
Tōllic ānum ānum ānum

ān

  1. The cardinality of the smallest nonempty set. The number of heads a typical human has.
  2. The ordinality of an element which has no predecessor; usually called first, but sometimes number one.

Tōgeīecendlic adiht

Cāsus (Ānfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic ān ān ān
Wrēgendlic ǣnne āne ān
Āgniendlic ānes ānre ānes
Forgifendlic ānum ānre ānum
Tōllic āne ānre āne
Cāsus (Manigfealdlic) Werlic Wīflic Nāhwæðer
Nemniendlic āne āna ān
Wrēgendlic āne āna ān
Āgniendlic ānra ānra ānra
Forgifendlic ānum ānum ānum
Tōllic ānum ānum ānum

ān

  1. (of a period of time) being particular; as, one morning, one year
    Mīn mōdrige sægde gēo: Ān dæg is gelīcost þǣm ōðrum.
  2. ānga, ānlic
    Hē is se āna mann þe þē helpan cann.